ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
ساختمان اداری پارازیت مسکو که با مشارکت گروه معماری Zo- bor روسیه ودر فضایی به مساحت 230 مترمربع طراحی و ساخته شده، علاوه بر برخورداری از بدنه غیرمنظم با زوایای شیبدار هندسی، میان دو ساختمان مسکونی جای گرفته است. طراحی ساختمان بهگونهای صورت گرفته که همانند یک قوطی معلق به دو ساختمان مسکونی مذکور چسبیده است، بهطوری که کارکنان قادر خواهند بود از طریق یک پلکان فلزی که در قسمت تحتانی این قوطی معکبی نصب شده به داخل آن راه پیدا کنند. بدنه و پنلهای بهکار رفته در نمای خارجی این ساختمان با استفاده از زوایای نامنظم هندسی طراحی شدهاند و از این رو میتوانند به راحتی کنترل گردش نور و روشنایی در فضای داخلی ساختمان را در دست گیرند. همچنین قسمت پنجره مورب این قوطی معلق با استفاده از چهارچوبهای مات و سفید فولادی و آلومینیومی پوشیده شده تا علاوه بر افزایش مقاومت و ماندگاری ساختمان به نمایش انعطافپذیری و قوس خاص ساختمان اداری مسکو کمک کرده باشد. این در حالی است که هر یک از طبقات داخلی ساختمان از طریق پنلهای مسطح زاویهدار با چهارچوب فولادی مقاوم از یکدیگر جدا شدهاند که بدنه این طبقات را میتوان بهراحتی از نمای خارجی این قوطی معلق مشاهده کرد.
برج های نانو ، به عنوان مقر جدید پارک تحقیقاتی دیوبیوتک DuBiotech در دوبی، توسط معماران آلارد Allard پیشنهاد شده . این ترکیب شامل 160000 مترمربع فضای اداری ، آزمایشگاه ها ، هتل ، مسکونی و به همراه امکانات پشتیبانی در یک برج با ارتفاع 262 متر می باشد . پوششی در نزدیکیِ سطح زمین ، سایه بانی را فراهم کرده ، در حالی که یک ورودی چشمگیر برای برج ها ایجاد می کند : یک صفحه زمینی مفهومی که برج ها از درون آن رشد می کنند . معماری جالب توجه آن ، شبکه ای تکرارشده از ساختار پوشش محافظ خارجی بنا است که دارای تیرهای غیر منحنی ولی با طول های برابر می باشد . نمای کل برج چند وجهی است – با الهام از لوله کربن در مقیاس نانو – و ساختار ، اتصالاتی برای تغییرجهت هندسی از عمودی به افقی، به وجود می آورد که فرصت های متعددی برای تقسیم فضاهای داخلی در امتداد خطوط جرزها فراهم می کند .
لابت و استحکام فضاهای مدولر و غنای فرمهای ارگانیک دو قرینه ی در عین حال متضادی هستند که طیف وسیع بیان معماری اروسارینن را در این ترمینال تعریف می کنند. مرکز فنی جنرال موتورز همان نسبتی را با اولی دارد که ترمینال خطوط هوایی TWA ، که در حال حاضر در فرودگاه بین المللی جان فیتزجرالد کندی در نیویورک واقع است، با دومی، تنها یک سال قبل از آن که سارینن سفارش TWA را دریافت کند، لو کوربوزیه نوتردام دو اُ (Du Haut)، نمازخانه ی شاخص رونشان ( همچنین در این خبر) فرانسه را تکمیل کرده بود. آنتونی گائودی، فلیکس کاندلا، ادوآردو تورویا، و پیرلوئیجی نروی تنی چند از معماران و مهندسانی هستند که نسبت به کشف اشکال تندیس گون دغدغه ی مشابه داشتند. سارینن از ایده ی این افراد آگاهی دقیقی پیدا کرده بود.
خود می گفت: "آنچه در این سازه توجه مرا به سوی خود جلب می کند این است که کی و کجا می شود از آن ها استفاده کرد. با تدفیق و عمیق تر شدن در امکانات این قبیل سازه ها، می توان دریافت که این سازه ها لزوما فرمول های ریاضی محض نیستند که اگر به طریقی از آن ها استفاده نشود فرو می ریزند، بلکه این سازه ها بی شمار روش های منطقی و مناسبی هستند که صرفا جهت گیری های مختلف دارند."
ترمینال TWA تمثیلی است حجمی از عمل پرواز که به زبان بتن مسلح ترجمه شده. قصد و نیت این استعاره ی تمثیلی در معماری که عبارت بود از انبساط خاطر مسافران خطوط هوایی طی هر مسافرت هوایی در سال های پس از جنگ، در این اثر به نهایت ناشناخته ی خود رسید. به رغم تاکیدهای مضاعف سارینن مبنی بر این که برای هر دوران معماری فرم بنیادینی متصور است، او جا پای خود را در تاریخ معماری محکم ساخته بود.